ایشان در سن حدود ۲۰ سالگی برای جستجوی شرايط مطلوب‌تر و شناخت بيشتر از وضعيت شهرهای مختلف هم‌جوار، به ديگر شهرستان‌های استان همدان سفر می‌کنند و در شرايط کاری مختلف تجربه‌های مؤثری به دست می‌آورند. سپس راهی تهران می‌شوند تا در محيط بزرگ پايتخت، تجربه‌های بيشتری به دست بياورند. در ابتدای سکونت در تهران، مشکلات از هر سو ايشان را احاطه می‌کند، اما استاد با عزم جزم، مشکلات و موانع اصلی را ظرف ۳ سال برطرف می‌سازند.
پدر ايشان در دوره‌ای به کار صابون‌سازی اشتغال داشته و استاد نيز از همين بابت در نوجوانی تا حدودی با توليد مواد شوينده آشنا می‌شوند، بنابراين برای آغاز فعاليت توليدی، به همين زمينه يعنی صنعت شوينده گرايش پيدا می‌کنند. ايشان پس از جست‌وجوهای بسيار با افراد و شرکت‌هايی مرتبط می‌شوند که در اين حوزه فعاليت دارند.
سپس خود کارگاه کوچکی داير می‌کنند و در مرحله اول به ساخت مايع ظرف‌شویی می‌پردازند که اين امر به شکل گسترده‌تر و منسجم‌تر در اوايل دهه ۴۰ صورت می‌پذيرد. مدتی بعد محصول سفيدکننده را هم اضافه می‌کنند و همین طور به ترتيب: پودر لباس‌شويی به نام “گلرنگ سوپر”، جرم‌گير، شيشه‌شوی و همچنين نرم‌کننده البسه را نيز در سنوات بعد توليد می‌نمايند و مرتبا کار را توسعه می‌دهند. سپس با بازاريابی مناسب، محصولات خود را به طور گسترده و کلی به بسياری از بيمارستا‌ن‌ها، هتل‌ها و سازمان‌ها عرضه می‌دارند. اين روند ادامه دارد تا اوايل دهه ۵۰ که شرکت پاکشو را تأسيس می‌نمايند و همچنان با تلاش بسيار به توسعه فعاليت‌های توليدی ادامه می‌دهند و هر ساله به تعداد کارگران و کارمندانشان افزوده‌شده و آرمان کارآفرينی ايشان قدم به قدم تحقق بيشتری می‌يابد. بعد از انقلاب در دوران دفاع مقدس و در سخت‌ترين شرايط، استاد فضلی علاوه بر توليد، کار صادرات را نيز پی گرفتند.
در آن زمان به دليل شرايط ويژه دفاع مقدس، تعديل نيرو برای اکثر شرکت‌ها امری اجتناب‌ناپذیر بود. ايشان جهت تأمين منابع ارزی شرکت، تداوم توليد و اشتغال پايدار کارکنان و خصوصاً جلوگيری از تعديل نيرو، دست به کار صادرات زدند و توانستند ارز مورد نياز را جهت توليد تأمين کنند و به اين ترتيب هم از تعديل نيروها جلوگيری کردند و هم به فعاليت‌های کارآفرينانه و اشتغال‌زایی مولد خود ادامه دادند.
در ادامه این کوشايی به گسترش و توسعه شرکت پاکشو می‌انجامد اما استاد فضلی آرمان‌های بلندی دارند که این آرمان‌ها تنها با وجود یک شرکت محقق نمی‌شود. در واقع ایشان علاوه بر تولید محصولات و خدمات با کیفیت و بهبود سبک زندگی خانواده‌های ایرانی، اعتقاد دارند باید به بازارهای جهانی ورود کرد.
در دوران دفاع مقدس، تعديل نيرو برای اکثر شرکت‌ها امری اجتناب‌ناپذیر بود. ايشان جهت تأمين منابع ارزی شرکت و جلوگيری از تعديل نيرو، دست به کار صادرات زدند و توانستند ارز مورد نياز را جهت توليد تأمين کنند و به اين ترتيب از تعديل نيروها جلوگيری کردند.
در نهایت این اندیشه، به تأسيس «گروه صنعتی گلرنگ» منجر می‌شود که استاد فضلی رياست هیئت‌مدیره اين گروه صنعتی را به عهده دارند.
در اين دوره انواع شامپو، مايع دستشويی، خميردندان، دستمال کاغذی و به عبارتی تقريباً بيشتر محصولات بهداشتی و شوينده با برندهای مختلفی چون گلرنگ، اوه، سافتلن و. . . در سطح گسترده و باکیفیت مطلوب به بازار کشور عرضه می‌شود تا امروز که «گروه صنعتی گلرنگ» يکی از مهم‌ترین گروه (هلدينگ)های توليدی کشور است. اين گروه که شرکت‌های مختلفی چون: پاکشو، گلپخش اول، گلرنگ پخش، پديده شيمی جم، پديده شيمی پايدار، سرمایه گذاری دارویی گلرنگ، گلبرگ بهاران، ماريناسان، پخش پديده پايدار و. . . را شامل می‌شود به عنوان يکی از پوياترين گروه‌های اقتصادی برآمده از بخش خصوصی و باليده از همت مردمی، اکنون به مثابه الگويی پيشرو و مثال زدنی، خون اميد را در رگ‌های توليد و صنعت ملی جاری ساخته و کارآفرينی را به بهترين شکل خود متبلور می‌سازد.
بنیانگذار گروه صنعتی گلرنگ، استاد حاج محمد کریم فضلی در اردیبهشت ماه سال 1399 در سن 88 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به سرای باقی شتافت.